Het seizoen 2023 zit er bijna weer op, nog twee weekenden met hopelijk wat mooie vluchten en dan gaan we weer voorbereiden voor het seizoen 2024.
Want zo ziet het er tegenwoordig wel uit, zodra het weer november is gaan we al weer de kwekers aan het werk zetten.
Dus complete rust waarin er op een rustige manier duivensport wordt bedreven is hoop en al, zeg maar twee maanden.
Het komende weekend wordt er verwacht dat het redelijk warm wordt en zal daarom wel weer uitdraaien op een hitteprotocol of iets wat er op lijkt.
Ga mij er niet meer druk om maken, dat hebben genoeg anderen voldoende gedaan de laatste weken.
Ik hoor wel wanneer en waar vandaan de volgende wedstrijd plaats vind.
Maar zoals het tot nu toe op papier staat gaan we een pittige maar selectieve vlucht krijgen vanuit Fontenay dat voor mij 441 kilometer ver is.
We gaan het zien wat de bestuurders in al hun wijsheid voor ons gaan beslissen.
Het is wel jammer dat met al die beperkingen we van lieverlee een duif hebben gemaakt die niet veel meer kan opzij zetten en wij zelf misschien wel de grootste schuldige zijn waarom er zoveel jongen tegenwoordig verloren gaan.
In mijn gedachten verloren we vroeger nooit zoveel duiven en de vliegprogramma’s waren vele malen zwaarder.
Dat zal allemaal wel hoor ik u denken maar ben eens in mijn boekhouding gedoken en zal het jonge duiven seizoen 1987 eens aan u tonen:
Na de nodige aanloop vluchten werd er op 23/8 aangevangen met zullen we zeggen de klassiekers en zag het lijstje er zo uit:
23/8 Chartres 436 kilometer 55 jongen mee
29/8 Orleans 473 kilometer
05/9 Chartres 436 kilometer
12/9 Dourdan 410 kilometer
27/9 Bourges 544 kilometer 48 jongen mee dus waarschijnlijk 7 jongen kwijt na deze serie vluchten, en dat ze niet op hun knieën liepen werd wel duidelijk door de uitslag van Bourges.
Op deze laatste vlucht stonden er 10.625 duiven in concours en er was maar één duif die 1000 mpm haalde en die zat in dit ploegje, de uitslag was 1e-7e-8e-27e-29e etc.
Na een paar jaar op deze manier selecteren kwamen de goede jaren vanzelf.
Vorige week werd er in België gevlogen vanuit Argenton met oude en jonge duiven.
Voor de verste afstanden is dit altijd nog 590 kilometer en het werd een vlucht met een supersnel verloop voor zo’n fondvlucht met jonge duiven.
Binnen 45 minuten waren de prijzen verdiend zowel bij de oude als de jonge duiven, natuurlijk moet het weer niet tegen zitten maar het wordt met zo’n uitslag toch wel duidelijk dat jonge duiven in deze tijd van het jaar niet onder doen voor oude duiven en het verhaal van buitensporige verliezen grote kul is.
Wat opviel in deze uitslag was het grote succes in de familie Lambrechts (ik neem aan dat het familie is) zij waren te vinden op de volgende plaatsen in de Nationale uitslag.
In concours 18.877 jongen en 3999 oude duiven.
3e prijs nationaal (jong) Bert Lambrechts
8e prijs nationaal (jong) Stefaan Lambrechts
9e prijs nationaal (jong) Carl Lambrechts
4e prijs nationaal (oud) en 25e prijs nationaal (jong) Brent Lambrechts.
Waar zal op een familiefeestje over gepraat worden.
Op eigen hok.
Hebben we een mooie vlucht achter de rug waar we eindelijk wat plezier aan konden beleven.
Want tot nu toe was het maar een beetje halen en brengen, we deden mee maar dat was het dan ook wel.
Afgelopen weekend hadden we de eerste vlucht met een beetje afstand, namelijk Melun met voor ons bijna 380 kilometer en bovendien eens een keer geen wind in het hol.
Door ervaring weet ik inmiddels wel dat als de duiven minimaal een uurtje of vijf moeten vliegen er altijd wel een stelletje zijn die dit moeilijk kunnen bolwerken en voor mij niets meer en niets minder een grote hulp bij de selectie.
Als ze dit niet aankunnen zit er weinig toekomst in.
Het werd een vluchtje waar ze inderdaad meer dan vijf uur moesten vliegen en voor de snelste betekende dit iets meer dan 1250 meter per minuut.
De eerste aankomende duif was ook één van mijn persoonlijke favorietjes, haar halfbroer (dezelfde vader) won vorig jaar de NPO vlucht vanuit Nanteuil tegen17.711 duiven maar tot nu toe was ze een beetje achter gebleven in de haar toegemeten kwaliteiten maar maakte dit in één klap goed.
In de kring tegen 1397 concurrenten werd begonnen met de 1e prijs.
De totaal uitslag is tegen 1397 duiven 1e-7e-9e-14e-22e-32e- etc
Het enige waar nu nog aan gewerkt moet worden is het aantal prijzen want dat was onder de maat, namelijk 29 prijzen van 80 duiven.
Dezelfde dag moesten er nog 14 thuis zien te komen en op dit moment staat de teller op nog 5 absenten.
Maar we gaan wel van lieverlee zien welke kant we op moeten in de toekomst.