Dat is het enige wat er gebeurd is deze week op duiven gebied. Ik zit me echt suf te piekeren om wat op papier te krijgen. Over op papier zetten gesproken, deze week een mailtje vanuit Duitsland waarin een uitgever van een duivenkrantje vraagt of hij mijn schrijverij mag gebruiken in zijn magazine. Ik heb hem op een nette manier geschreven dat dit niet de bedoeling is. Nu is het nog een hobby zonder verplichtingen en dit wil ik maar zo houden. Vond het wel leuk dat hij mijn stukjes interessant genoeg vond om in zijn krantje te plaatsen.
Het koppelen gaat dit jaar eigenlijk vanzelf. Op maandag heb ik de voedsterkoppels bijeen gezet. En op dinsdagavond op goed geluk de kweekduiven. Want dat moet je wel hebben bij het koppelen, een beetje geluk. Soms zit het mee en soms zit het tegen, maar het zit beslist niet tegen. Bij de voedsters is er één koppel wat uit hun broedhok is gekegeld. Die zitten dus niet meer op dit hok. Bij de kweekduiven is er van de 32 koppels (ja, alle broedhokken zijn dit jaar gevuld) ook 1 koppel wat niet echt iets van elkaar wil weten. Heb deze nu samen op een leeg hok geplaatst. Ze zullen op den duur heus wel naar elkaar gaan kijken, al denk ik niet dat dit het koppel gaat worden waar de kampioentjes uit gaan komen. Er is nog zoiets als natuurlijke aantrekkingskracht. En u vind dit misschien raar maar ik denk dat dit nodig is om een echt goed kweekkoppel te maken. Op donderdag zaten alle kweekkoppels al los. Een groot voordeel was hier dat al veel doffers een broedhok hadden. Dan voorkom je toch een heleboel narigheid. Bij de voedsters heb ik de volgende morgen ook alle broedhokken open gezet. En daar zat op dat ene koppel na ’s-avonds ook alles op zijn plek, dus dit gaat tot nog toe allemaal vanzelf.
Was ook van plan om vandaag naar de verkoop van Berth Knaven te gaan, Rijsbergen is uiteindelijk maar een half uurtje rijden. En ik vind het altijd wel een leuke bezigheid, een beetje ouwehoeren met melkers die je meestal niet elke week tegen kom. Je kan ook nog eens een paar echte goeie duiven bekijken en als het een beetje mee zit ook nog eens je hok versterken. Indien mogelijk ook nog eens voor niet te veel EURo’tjes.
Maar helaas, er kwam wat anders tussen. Voor mij eigenlijk net zo leuk. De Belgische kampioen Chris DeBacker kwam zijn overgebleven jongen terug oppikken. Dit moet ik misschien even uitleggen. Chris is de duivenmaat van Rik Cools. Ze hebben allebei dezelfde duiven. Dit is door de jaren heen zo gegroeid. Deze vrienden doen het zo, Chris speelt alleen met doffers en Rik speelt alleen met duivinnen. Nadat deze mannen uitgekweekt zijn gaan alle duivinnen naar Rik en alle doffers naar Chris. Aan het eind van het seizoen gaan de dan niet goed genoeg zijnde duiven terug naar de kweker. De beste vliegduiven blijven gewoon waar ze zitten. Aan het eind van de loopbaan als vliegduif wordt in onderling overleg besloten of hij/zij kweekduif wordt ofwel verkocht wordt. Dit doen deze mannen al jaren zo en zij zijn er allebei goed mee.
Bij een bezoekje aan Chris in het voorjaar vroeg hij mij of ik ook eens wat duivinnetjes uit wilde proberen. Dit was niet tegen dovemans oren gezegd. Op het zelfde moment ging hij een mand met duiven vullen. Met 16 DeBacker duifjes keerde ik toen huiswaarts. Ik mocht met deze duifjes doen wat ik wilde. Maar hier ging het mis want mijn jonge duiven zijn dit jaar nooit goed in conditie gekomen. Normaal gesproken kan ik best goed uit de voeten met de jonge duiven. Dit jaar was het maar een beetje behelpen. Wel elke week een duifje op tijd maar nooit een echte mooie serie neer gezet. Heb dan ook maar zeer weinig eigen duiven aangehouden. De duifjes van Chris hebben dus echt geen eerlijke kans gehad om zich te bewijzen. Voor aanvang van de eerste vlucht waren er al veel gesneuveld met het opleren. Twee jongen heb ik zelf opgeruimd. Bleven er uiteindelijk vier over die alle vluchten hebben gevlogen. Deze vier jongen heeft Chris vandaag weer opgehaald. Bij deze vier zaten twee jongen die misschien wel het doorhouden waard waren , maar ik was voor mijn eigen jongen streng dus ook zo voor deze duifjes.
Meer duivennieuws heb ik niet deze keer.