Zijn we over de nodige onderdelen niet echt tevreden en hadden we te maken met pechvolle en heel vreemde duivenmanieren.
Het jaar begon zoals bij ieder ander met de kweek en hadden besloten net als vorig jaar veel jongen te kweken om aan het eind van het seizoen ruimschoots te kunnen selecteren.
Zo werden er drie rondes uit de voornaamste kweekduiven gehaald.
Van de vliegduiven werd ook een ronde jongen gekweekt.
Daarnaast zaten de duiven van Anthony Maes (om te versturen naar China), daarvan mochten wij de jaarlingen gebruiken om ook een ronde van te kweken.
Toen we eindelijk klaar waren met de kweek zaten er 170 jonge duiven, achteraf toch iets te veel om te verzorgen maar genoeg om eindelijk een ploegje te behouden waar we in aantal de strijd mee aan gaan in 2024.
Zo zijn er dit moment over gebleven 21 doffers ( 6 oude en 15 jaarlingen) en 25 duivinnen ( 6 oude en 19 jaarlingen) in de vliegploeg 2024.
Anders als vorig seizoen wordt er geen totaal weduwschap meer gespeeld maar gaan we terug naar het traditionele weduwschap met doffers en duivinnen, dus bij terugkeer van de vlucht zit de partner altijd thuis te wachten. (hopelijk niet te lang)
Met de oude duiven ging het in 2023 met horten en stoten.
Zo was de uitslag op de eerste vlucht fenomenaal, ik dacht op dat moment dat de uitslag te goed was tegenover de kwaliteit die er op het hok zat.
De vlucht was vanuit Lennik 115 km tegen 2600 duiven 2-3-4-5-6-8-9 etc (dit waren ook de 2e-3e-4e-5e en 6e snelste duif van de hele lossing tegen 33.100 duiven).
Toch een teken dat de duiven in ieder geval gezond waren en dat bleek wel de week na deze superuitslag.
Opnieuw kwamen ze geweldig goed naar huis maar werden toen ontvangen door een
E-Systeem dat dienst weigerde en werd het een grote teleurstelling.
Na het repareren van het systeem waren het de duiven die er een potje van maakten en duidelijk niet meer in goede doen waren, het duurde tot de vlucht vanuit Pont St Max dat ze weer redelijk naar huis wisten te komen met een 3e-4e-5e en 10e prijs tegen 651 duiven.
Melun tegen 271 duiven in de club 1e-2e- etc en in de kring tegen 1411 duiven 7e en 9e.
Nevers 521 km in de kring 364 duiven 2e-7e en 20e prijs (van deze vlucht duurde het concours 4 uur eer de prijzen verdiend waren).
Tours 561 km 127 duiven in de club 23 mee 1een 2e met 11 duiven aan de 14e prijs.
Vierzon 539 km 420 duiven in de kring 5e-7e-13e etc.
Issoudun 571 km 389 duiven in de kring 4e-8e-9e-15e-18e etc.
Fontenay 445 km 470 duiven in de kring 1e-17e-19e etc.
Alles bij elkaar niet slecht maar heel veel ruimte voor verbetering is er wel en moet ook gebeuren.
De jonge duiven,
Is helemaal een apart verhaal dit jaar.
Met de vroegste jongen (ongeveer de helft ) ging het eigenlijk zoals het al jaren gaat bij ons: in het begin zijn ze nogal lui en ze gaan vergeleken bij menig ander liefhebber altijd wat later op de vleugel maar dat is nog nooit anders geweest en vlogen hierdoor niks minder.
Toen deze eenmaal hun rondjes gingen maken kwamen die van de tweede ronde ook buiten en die vlogen geen meter verder als het dak van het huis en die zijn ook nooit spontaan gaan vliegen.
Het was zelfs zo vreemd dat ik de eerste keer opleren (normaal zo’n 5 kilometer) niet verder durfde dan 500 meter van het hok vandaan.
Dat werd een heel speciale ervaring, de hele ploeg ging nadat ze uit de opleermand vlogen direct landen op het eerste het beste huis dat ze tegen kwamen.
Na twee uur waren er 2 of 3 thuis gekomen en zijn we gaan kijken bij dat huis waarop de ploeg was geland en inderdaad ze zaten er nog allemaal.
Hebben ze toen weggejaagd met een tennisballetje en zowaar de meesten gingen vliegen.
Thuis gekomen zagen we heel de ploeg overvliegen en na een paar rondjes om ons hok verdwenen ze weer richting het huis waar vandaan we ze hadden verjaagd en ja hoor de meesten waren er weer gaan zitten.
Hierna zijn ze toch druppelsgewijs naar huis gesukkeld en waren de meesten thuis toen het donker werd maar hadden er intussen wel de hele dag over gedaan om hun plekje terug te vinden.
Je zou haast denken dat we duiven hadden gekweekt met hoogtevrees.
Het opleren hierna is niet één keer vlot verlopen, altijd keerden ze terug in ploegjes, nooit de hele ploeg tegelijk.
Ook bij het opleren tussen de vluchten wisten ze niet bij elkaar te blijven.
Toen we alle jongen van de eerste en tweede jongen bijeen lieten op het hok zijn die van de eerste ronde mee gaan doen met die vreemde streken en kwam er nooit een moment dat we konden zeggen, en nu gaat het gebeuren ze krijgen echt conditie.
Het werd uiteindelijk voor ons doen een zeer matig seizoen met de jonge duiven.
Iedere vlucht werden er veel te weinig prijzen gewonnen, in de club werd nog 5 keer begonnen met de 1e prijs maar het was allemaal maar heel gewoontjes.
In de kring waren de beste uitslagen:
Niergnies 2141 duiven 8e-11e-21e-22e etc 42/99
Pont St Max 1924 duiven 8e-13e-18e-22e etc 29/93
Melun 1397 duiven 1e-7e-9e-14e-22e-32e etc 29/80
Sens 1075 duiven 13e-16e-20e-29e etc 29/81
En wat je dan ook hebt is dat er in verhouding veel te veel verspeeld.
Alles bij elkaar zijn we benieuwd hoe het volgend jaar gaat met de oude duiven, het wordt in ieder geval een start met veel vraagtekens.