Maar vooral slecht weer. Heb ze zelfs de eerste twee dagen van de week niet uitgelaten. Vorig weekend moesten er op zaterdag nog 10 komen van de vlucht Nanteuil. Daar zijn er op zondag nog zes van gekomen. Eéntje was er zo slecht aan toe dat ik die heb verwijderd. Dus in totaal toch weer vijf minder.
De eerste drie dagen hebben ze van een geelkuurtje mogen smullen. Het was inmiddels weer vier weken geleden. Dat doe ik zo eigenlijk al zolang ik duiven heb, in het vliegseizoen om de vier weken drie dagen iets tegen het geel. Het was één van de eerste adviezen die we kregen bij Dr Peeters. En daar ben ik eigenlijk nooit van afgestapt. Bevalt prima en het is zo dat ze dan niet alle weken een medicijn door de strot krijgen geduwd.
Over medicijnen gesproken: Ik weet niet of het door het overmatig medicijn gebruik komt ( in het algemeen ) maar ik ervaar toch bijna elke week wel weer iets in het hok wat ik vroeger niet had. Zo heb ik al vier weken achtereen dat er één of twee duiven thuis komen en compleet door de knieën gaan. Net of die duiven de jonge duivenziekte hebben opgelopen in de mand. Maar het blijft er maar één of twee en na een paar dagen apart zitten knappen ze toch weer op zonder enige hulp. Of je er ooit nog wat aan hebt is een ander verhaal. De eerste twee weken heb ik die duiven gelijk weg gedaan. Nu zijn er twee weer terug gezet na een weekje apart. De ene had al een 1e prijs verdiend en de ander was mijn tweede getekende de laatste vlucht. Ze gaan komende week weer mee en we zullen wel zien.
Ook elke week zitten er wel een paar thuis met one-eye cold. Meestal breekt dit massaal uit maar dit jaar zijn het er elke week een paar en de volgende week is het weer over bij die duiven. Maar dan zijn er weer een paar anderen die met dit ongemak opgescheept zitten.
Belgian Master was aan zijn derde asduif race toe afgelopen woensdag. Het werd een echte afvalrace die maar 270 kilometer lang was. Aan het eind van de dag waren er van de 711 inkorfde duiven 177 thuis op de hokken in Nevele. Alle voorgaande trainingen en races hadden mijn duiven het prima gedaan maar nu was er met de dagsluiting niet één thuis. Na twee dagen waren er eindelijk drie van de vijf terug gekeerd en kunnen we a.s. dinsdag toch nog op iets wachten, maar met zo’n voorbereiding zal het geen hosanna worden. We gaan er wel een gezellige dag van maken.
We hebben de jonge duiven deze week pas op de inkorfdag een keer op kunnen gooien. Maar dat ging wel heel vlot en ze waren zo thuis. Bovendien zagen ze er picobello uit. Dus we gingen eigenlijk best met vertrouwen inkorven. Alleen het weer was nu niet wat je hoopt als je gaat inkorven. Dat blijkt ook wel op zaterdag, zowel de nalijn als de midfondvlucht van de jongen werden uitgesteld door het slechte weer. Op zondag was het heel wat beter, beide vluchten werden op tijd gelost. Aan de nalijn hadden we niet meegedaan. Het plan was om de “TURK” nog één keer mee te laten vliegen. Bij het inkorven op vrijdag was zijn vierde pen half ingegroeid maar had hij ook zijn vijfde pen eruit gegooid. Voor mij een teken om er maar vanaf te zien en het hok van de oude duiven te sluiten voor 2015. Zij zijn aan de winter rust begonnen. Dus we hadden alleen de jonge duivenvlucht ingekorfd.
Pont St Maxcense, voor mij 315 kilometer. In totaal had ik 85 duiven meegegeven. Vijf jongen zaten er nog thuis vanwege de al eerder vermelde probleempjes. Ze werden om 8.00 uur gelost met een kalme wind voornamelijk uit noordelijke richting. Een vlucht normaal gesproken op het lijf geschreven als mijn duiven goed zijn, en ze waren goed dit keer. De eerste die zich meldde, is een doffertje wat gekoppeld was aan een lokker. Samen hadden ze er voor gezorgd dat er een paar jongen kwamen. Normaal is dit bij mij niet aan de orde omdat ik de jongen altijd op de deur speel. Maar omdat de lokkers niet worden gescheiden was deze koppeling mogelijk. En zie, de jongkies van een week oud waren genoeg inspiratie voor hem dat hij de snelste van de hele lossing werd. In totaal klopte hij 11.475 duiven. Bovendien heb ik hem gekweekt uit twee nieuw aangeschafte duiven. De vader komt van Kurt Platteeuw en de moeder van Chris DeBacker. Hij had zich aardig losgewerkt van zijn achtervolgers want zelf moesten we toch 5 minuten wachten op onze tweede duif en dit bleek nog de 3e snelste duif van de hele lossing. In de afdeling (oost) stonden 6490 duiven in concours. Daarvan win ik: 1-3-5-12-16-26-35-36-37-38-41-44…… in totaal 59 van de 85 in de prijzen. Op de clubuitslag tegen 234 duiven had ik van 1 t/m 27 alleen de 5e prijs was voor Bart Ooijen. Er zijn wel eens weken dat ze slechter afkomen.