Met toch wel flinke verbazing heb ik kennis genomen hoe men reageerde op de verschillende vergaderingen omtrent de mogelijkheid om een keuze te maken in zaken een eventuele inkorfbeperking. Ik was echt van mening dat er voor een inkorfbeperking veel medestanders rond liepen in de duivensport. Dat bleek dus een grote vergissing. De eerste signalen werden al geleverd in de sectie leden vergaderingen. Bijna alle secties waren het er over eens dat er niets moest worden veranderd. Toen dacht ik nog dat dit een mening was van een heel beperkte groep. Want de deelname aan deze sectie leden vergaderingen benaderd wel een zeer gevaarlijk niveau. Op deze manier schiet het compleet zijn doel voorbij. Te weinig mensen die een te belangrijke inbreng gaan krijgen. Ik heb dit keer twee vergaderingen op Youtube gevolgd. Wat een verspilling van energie en tijd gaat hier in zitten, niet normaal. Heel mooi dat een ieder zijn zegje kan doen maar ik zie dan bijvoorbeeld iemand aan de microfoon zeggen dat hij liever wat later zou beginnen met het jonge duiven seizoen. Dan moet je je niet verbazen als er dan nog een man of vijf/zes aan de micro verschijnen die allemaal hetzelfde verhaal hebben. Horen die mensen graag hun eigen stem of denken ze dat de eerste prater niet duidelijk genoeg was. Heel vreemd is dat.
Maar terug naar het onderwerp inkorfbeperking. Ook in onze afdeling is er door de samenspelen een mening gevraagd aan de leden. Op de laatst gehouden informele bijeenkomst van samenspel bestuurders in onze afdeling bleek er ook maar één samenspel voor een inkorfbeperking. Alle andere samenspelen hadden de mening om alles te laten zoals het is. Dus dat weten we dan ook weer. Het zal de meerderheid een worst zijn. Dus lekker doorgaan zo. Dan weet je ook zeker dat er jaarlijks ongeveer 6 procent aan leden afhaakt. En wat je ook zeker weet is dat wij met zijn allen de meest oneerlijke sport ter wereld beoefenen. Maar dit alles geeft niets, we gaan gewoon door met frisse moed en oude hekel.
Iets heel anders.
Dit gaat nu eens niet over de duivensport. Zoals de meesten weten heb ik het geluk dat mijn vader nog steeds onder ons is. Hij is komend jaar op weg om de ouderdom van negentig jaar aan te tikken. Een tiental jaren geleden is er een aanbouw aan ons huis geplaatst en daar woont hij sindsdien in. Een paar weken geleden waren Marry en ik op vakantie en dan gaat mijn vader logeren bij mijn broer Ton. Dat liep niet zoals het zou moeten lopen, Pa kukelde van de trap en brak zijn bovenarm. Bij terugkomst bleek het allemaal een zeer pijnlijke geschiedenis te zijn voor hem. Aan zo’n breuk wordt namelijk niets gedaan en moet het allemaal vanzelf maar aan elkaar groeien. Na bezoek van de huisarts werd het ons wel duidelijk dat het bovendien voor hem een langdurig verhaal zou worden. Als het ons zou overkomen duurt dit 4 tot 6 weken maar als je eenmaal de leeftijd hebt bereikt zoals mijn vader dan gaat het wel een paar weken langer duren. Omdat wij (Marry en ik) geen ervaren mantelzorgers zijn werd er mede op aandringen van de huisarts hulp aangevraagd en gekregen. Maar dan weet je niet wat je overkomt aan rompslomp die je over je heen krijgt. Ik wist dat de zorg duur is maar heb nu ook een idee hoe dit komt. Omdat ‘s-morgens uit bed komen niet makkelijk is voor Pa werd er afgesproken dat er een verzorgster zou komen die hem dan helpt met wassen en aankleden. Toen we deze afspraak maakten werden we bezocht door twee medewerksters die alles noteerden en het één en ander hebben uitgelegd. In dit gesprek kwam ter spraken wat de verzorgster allemaal zou doen en ik vroeg dus gaan ze Pa aankleden, wassen en een boterhammetje geven. U kunt het geloven of niet maar het antwoord was: “Wij helpen uw vader met wassen en aankleden maar voor het geven van een boterham moet er een andere verzorgster komen. Bovendien moet u dit apart aanvragen”. Je zou toch ter plekke van je stoel vallen. Je afvragen waarom de zorg zo duur is, nu dat komt door dit soort onzin.
p.s. Het gaat inmiddels goed met Pa.
Gisteren weer eens in de bakermat van de duivensport (België) naar duiven gaan kijken. Bij deze melker heb ik het één en het ander genoteerd over zijn doen en laten en ga u daar binnenkort mee kennis laten maken. Het wordt een verslag over een echte jonge duiven specialist. Pas een paar jaar bezig en reeds de nationale top bereikt. Hoe doe je dat ?
Beterschap voor je vader,
Hgr, Dirk
Beste Kees, ik ben secretaris van Hafo verbond GRENSVERBOND welke het westen deel van provincie Antwerpen inhoud. Elk jaar hebben we bij de start van de winter heeft men de wenst om alles te veranderen. Dus als hoofdbestuur doen we allerlei voorstellen om aan hun vraag te voldoen. Op het einde van de winter en na vele vergadering is het eindresultaat hetzelfde als het jaar daar voor. Dus alles bleef zoals het was. Dus bij ons ook veel tijdsverlies. Als je dan nog een extra inspanning vraagt is er niemand bereid om dit te doen. Nog al het beste met je vader.
Met vriendelijke groeten,
Luc