Vroeger was alles beter hoor je te zeggen als je wat ouder wordt.
Natuurlijk waren er toentertijd meer en veel meer gelijkwaardige tegenspelers maar dat is geweest en komt niet meer terug.
Wat ik tegenwoordig wel mooi vind is het automatiseren van het hele proces waar vroeger een heel leger mensen en uren werk in ging zitten.
Wat denk je van een uitslag maken tegenwoordig, een druk op knop is genoeg om binnen enkele minuten misschien wel in seconden een uitslag tevoorschijn te toveren op de computer.
Ik weet nog de tijd dat de uitslag maken alleen maar uit handwerk bestond, de rekenaar had een kaartenbak helemaal vol met onduidelijke tabellen waar alleen hij de weg in wist.
Op de inkorfstaat schreef hij dan een schone tijd.
Daar werden dan het verloop (voor of achter lopen) van de constateur in verwerkt, bovendien werd omdat wij in ons samenspel een gordelsysteem hanteerden het verschil in afstand tussen hokken omgezet in tijd, dit was dan bijvoorbeeld 5 seconden per gordel en een gordel stond weer voor 100 meter.
Kortom, het was vragen om fouten en het vervaardigen duurde altijd dagen.
Dat iedereen dit systeem niet begrijpt kan ik me heel goed voorstellen.
Een week zag er zo uit: zaterdag concoursen, zondag een heel klein deel van de uitslag, maandag het restant van de uitslag, woensdag reclame op de uitslag, donderdag inkorven en tot slot op vrijdag de klok aanslaan en ophalen en voor dit alles moest je wel elke keer naar het clubgebouw.
Als je dit vergelijkt met de tijd die er nu nodig is om dit alles te verwezenlijken is er toch wel heel veel veranderd en kan je niet zeggen dat onze sport er gezinsonvriendelijker op is geworden.
Nu we het toch over heel vroeger hebben, op een gegeven moment hadden we met elkaar (5 verenigingen) een eigen gebouw in beheer waar er zomaar op een inkorfavond zo’n 250 liefhebbers bij elkaar kwamen.
Zoiets is nu helemaal ondenkbaar. Allereerst omdat we überhaupt geen 250 liefhebbers meer hebben in Dordrecht, als je al met al aan 25 komt is dit volgens mij wel het uiterste aantal.
We zijn op dit moment zelfs zover dat we het gebouw in beheer aan anderen moeten overdoen omdat het voor ons als clubje duivenmelkers niet meer te betalen is, denk alleen maar eens aan de energie rekening voor zo’n groot gebouw.
Als de plannen doorgaan hebben we wel een mooie oplossing en blijven we gebruik maken van het gebouw maar wel tezamen met andere medebewoners.
Weet nog dat het gebouw splinternieuw opgeleverd zou gaan worden, maar de week hieraan vooraf werd de zaal al gebruikt voor de prijsuitreiking van een landelijke competitie uitgeschreven door dierenvoer bedrijf DE WITTE MOLEN.
Ja inderdaad dezelfde die met hun megakweekcentrum waar je tegen inlevering van de bonnen die op de voerzakken zaten jonge duiven kon verkrijgen.
Wat er die middag gebeurde op die prijsuitreiking was ongekend, er brak namelijk een vechtpartij uit die meer leek op een bargevecht uit een ouderwetse cowboyfilm.
Good old Zeeg van Seben (niet meer onder ons) wierp zelfs een complete tafel naar zijn belagers.
Zeeg was zo’n beetje het Jerommeke type, klein maar één bonk spieren.
Dit was de eerste kennismaking voor liefhebbers van buitenaf aan ons voor die tijd super moderne gebouw.
Weinig gebouwen zullen op zo’n manier in gebruik zijn genomen.
Een week later was er met de officiële opening niets meer wat aan die veldslag herinnerde.
Inmiddels is door de jaren heen dit gebouw bekend bij een heel groot aantal melkers in den lande en heeft er zich door de jaren heen heel wat afgespeeld op duivengebied.
Dat we het gebouw niet meer zelfstandig kunnen beheren geeft wel aan hoeveel onze sport heeft ingeleverd aan leden en kunnen daardoor ook het financiële plaatje niet meer rond krijgen.
Samenwerking is dus voor ons een must.
Vroeger, ja dan praat ik over begin ’70-er jaren, toen ik in Eersel bij de club kwam, werd ik ook mederekenaar met een ploeg van 7. Daar werd gemakshalve ook met het gordelsysteem gerekend. En eigenlijk vind ik dat op vitesse en midfond nog steeds het beste systeem, zeker in een kleiner samenspel.
Velen zullen niet weten wat het inhoudt, maar met de automatisering zou het een fluitje van een cent zijn om toe te passen.
Bij ons werd het zo toegepast:
De snelheid op een vlucht van de drie snelste duiven werd als gemiddelde snelheid gebruikt voor alle deelnemende coördinaten.
Het idee erachter is natuurlijk dat op een korte vlucht alle duiven ongeveer even hard vliegen en je had zo dus geen groot verval tussen de eerste en laatste prijzen, hetgeen bij m/min wel is op kortere vluchten.
Ook hoefde zo de korter gelegen hokken bij wind van achteren niet dubbel gestraft te worden als hun duiven van achteren terug kwamen. En bij lagere snelheid hadden de verderop gelegen hokken geen nadeel en werd hun snelheid dus ook gehouden aan de hogere gemiddelde snelheid.
Ik blijf het jammer vinden dat dit niet nog eens toegepast wordt. Ik had dat idee ook al eens voorgesteld bij Eerlijk Spel.