Vorige week hebben wij (mijn vrouw en ik) een weekje vakantie genomen. Marry heeft altijd al eens een cruise door de fjorden van Noorwegen willen doen. Doordat dit alleen mogelijk is vanaf een eindje in het voorjaar kwam dit er nooit van. Als je duiven hebt en er mee wilt vliegen is vakantie vanaf begin April t/m September een no go. Dit jaar omdat ik toch alleen met de jonge duiven aan de vluchten ga deelnemen was er wel de mogelijkheid om er een weekje tussen uit te gaan. En ik moet zeggen dat is best goed bevallen. De boot waarmee wij de cruise hebben gedaan is de Nieuw Statendam. Een boot waar je heel makkelijk op kan verdwalen, 12 dekken 1400 man personeel 2600 passagiers, een compleet flatgebouw op het water. Het eten was ook niet slecht, alleen mijn gewicht was bij terugkeer 3.5 kilo meer als bij het vertrek. Als u ooit in de gelegenheid komt om deze cruise ook te maken kan ik niet anders zeggen dan doen. De duiven kunnen echt wel een weekje zonder hun baas. Hier een paar fotootjes van onderweg.
Deze week was het plan om de jongen op te gaan leren. Maandag was weer de eerste dag dat ze los vlogen na een weekje huis(hok)arrest. De Dinsdag eerst in de morgen de jongen van de eerste twee rondes los gelaten. Na het binnen roepen bleef er één duivinnetje buiten zitten. De overige 31 stuks voor de eerste keer in de mand gedaan. Daar heb ik ze eerst een uurtje in laten zitten en ben toen de duiven op een 5 km afstand gaan lossen. Dit ging prima op drie na allemaal gelijk thuis. Na een kwartier waren er nog eens twee gearriveerd. De derde en laatste deelnemer kwam in de loop van de middag met een gebroken poot thuis. Een broertje van RICO de superduif van broer Ton.
De planning was de volgende ochtend het zelfde tripje te maken. Dus eerst weer de duiven aan huis laten vliegen, dan de mand in en een kleine training. Maar het jonge duiven spook was weer ter plekke. Ongeveer de helft was met geen stok naar binnen te krijgen en de allerlaatste kwam pas om half vijf eindelijk binnen. Dit keer heb ik gelijk naar de medicijn pot gegrepen en niks afgewacht. Na vorig rampjaar had ik mij voorgenomen dat afwachten voor mij geen optie meer is. En dan heb ik specifiek over de zogenaamde jonge duiven ziekte. Ze hebben nu inmiddels drie dagen medicijnen gehad en ik moet zeggen dat ik het idee heb dat ze er goed door komen. Als het zo blijft gaan wordt aan het eind van de week de training weer in gang gegooid.
Ik noemde een paar regels hoger “RICO” een superduif. Daar zit volgens mij op dit moment geen cent overdrijving in. Hij wint afgelopen week zijn vijfde eerste prijs. Zaterdag was het boven verwachting best goed weer. De duiven konden niet op het vroegste uur gelost worden maar dat was niet nodig om de vluchten goed te laten verlopen. Uiteraard waren we weer op wacht bij broer Ton. Na de miskleun van vorige week sta je toch een beetje twijfelachtig te wachten. Wat als het weer misloopt. Maar plotseling konden we weer getuige zijn van de laatste meters van “RICO”. Het is telkens goed opletten als je die laatste meters wilt zien van dit fenomeen. Als het op een sprint aan komt is de tegenstander van “RICO” altijd verliezer daar ben ik zeker van.
Nadat hij vorig jaar als jaarling zijn visitekaartje afgaf met: Quievrain 1e tegen 3948 duiven Sezanne 1e tegen 1253 duiven Peronne 1e tegen 350 duiven Melun 3e tegen 1147 duiven 6e Asse-Zellik tegen 1699 duiven. Doet hij dit jaar als volgt:
Quievrain 1e tegen 3742 duiven, snelste van 12.055 duiven
Peronne 4e tegen 2777 duiven, zesde snelste van 30.857 duiven
Melun 1e tegen 9688 duiven, snelste van 27.204 duiven
Dat deze Melun een vlucht voor de goede duiven in conditie was blijkt wel als er op de 13e prijs in de afdeling reeds 7 keer een 1e getekende staat genoteerd.
De vader van “RICO” werd aangekocht op een gouden ringen verkoop in het voorjaar van 2013. Deze doffer komt van Marcel Buijsse uit Oostburg. Zowel in de vader als de moeder zit nog het eigen ras. Waaronder nog een kind van het “KERKDUIFJE” 1e Nat Le Mans 2005. Marcel heeft die gekruist met duiven van Scheele, Koopman en Verkerk.
De moeder van “RICO” is “MOLLY” die won zelf de 1e Morlincourt tegen 14.474 duiven. In haar afstamming staan niets dan de echte goede duiven die op mijn hok zaten rond de verkoop in 2008. Met zo’n afstamming winnaar zijn is geen bijzonderheid.